SIC - Miedzynarodowy Koktail Seniorów 

Program spotkania edukacyjnego w Białymstoku 

(26 -29 maja 2011 r.) 

 26 maja 2011r.

Szlak Rękodzieła Ludowego to przeniesienie się do czasów naszych pradziadków, a dokładniej ich codziennej pracy. Jest to wycieczka po starych pracowniach rzemieślniczych, takich jak kuźnie, pracownie garncarskie, rzeźbiarstwa ludowego i wiele innych. Rzadko już można spotkać prawdziwego kowala, tkacza, garncarza czy łyżkarza. Zawody te odeszły już niemal zupełnie w niepamięć. Być może właśnie śladowe ilości takich rzemieślników oraz ich piękne, unikatowe bez wątpienia wyroby cieszą się popularnością nie tylko w kraju, ale także za granicą. 
Czarna Wieś Kościelną to bezsprzecznie jest największą ostoją rzemiosła ludowego, w szczególności z zakresu garncarstwa. Pierwsi garncarze pojawili się tu już w XVIII w. Dziś funkcjonuje tu kilka warsztatów garncarskich, które są jednym z ostatnich działających na podlasiu ośrodków ceramiki siwej. Największą atrakcją dla turystów jest możliwość spraktykowania samodzielnego lepienia garnków. Wbrew pozorom nie jest to tak łatwa czynność jakby się mogło wydawać, nie mniej jednak nawet najbardziej kanciaste naczynie ulepione własnymi rękoma daje niewiarygodną satysfakcję. Pod okiem specjalistów tego fachu można nauczyć się trudnej sztuki lepienia garnków i innych naczyń. Odwiedzając pracownie garncarskie można również zakupić unikatowe wyroby garncarzy, którzy tworzą nie tylko garnki, ale także misy, wazony, dzbany i inne piękne naczynia.



 

Kuźnia Pana Mieczysława Hulewicza - kolejna pracownia rzemieślnicza w Czarnej Wsi Kościelnej. Kowalstwo, którym trudni się Pan Mieczysław łączy elementy ludowe i artystyczne dzięki czemu efekty pracy są zdumiewające. W kuźni można spróbować swoich sił, odwiedzający mają możliwość obserwacji procesu powstawania wyjątkowych wyrobów, a także ich zakupu. Pan Mieczysław swoje przedmioty tworzy za pomocą wycinania, wyginania, skręcania lub zacinania poszczególnych elementów. Nowoczesne produkty uzyskane za pomocą starych technik kowalskich mogą być ozdobą każdego wnętrza. Wyroby jakie można znaleźć w dorobku tego kowala to: ozdoby dekoracyjne wnętrz, wszelkie okucia, krzyże przydrożne, zawiasy i klamki. Warto również zwrócić uwagę na fakt, że wszystkie narzędzia jak i cała kuźnia zostały własnoręcznie zbudowane i wykonane przez Pana Mieczysława.

 

Łapczyn i Zamczysk to kolejne miejscowości na trasie szlaku rękodzieła ludowego Podlasia. Tutaj spotykamy inny ginącym zawodem – łyżkarza. Produkcja drewnianych łyżek, czerpaków, widelców, szufelek i warząchwi starymi sposobami i specjalnymi narzędziami takimi jak siekiery, cieślice, reszczyki i noże przeżywa właśnie swój renesans. Drewniane łyżki są ozdobą nie jednej kuchni, a często służą także jako standardowe narzędzia kuchenne. Turyści odwiedzający warsztat tradycyjnego wyrobu drewnianych łyżek jedynego już na Podlasiu łyżkarza – Pana Mieczysława Baranowskiego mają niepowtarzalną okazję przyjrzeć się procesowi wyrobu drewnianych łyżek oraz dowiedzieć nieco więcej o samym zawodzie łyżkarza. Można także uzyskać informacje na przykład o najodpowiedniejszym do produkcji rodzaju drewna. 

Janów - ośrodek kultywujący oryginalną technikę tkactwa dwuosnowowego. W samym Janowie mieszczą się trzy pracownie tkackie, Tkactwo uprawiane przez regionalnych twórców jest wyjątkową i oryginalną sztuką ludową. Wyrabiane specjalną techniką dwuosnowową dywany i tkaniny są wystawiane w muzeach i galeriach w kraju (Warszawa, Lublin, Toruń), ale uznanie znalazły również na świecie. Dzieła miejscowych tkaczek można oglądać również w Izbie Tkactwa Dwuosnowowego w Janowie. Unikalna technika jaką pracują wiejskie tkaczki jest żmudna, ale jej efekty niewiarygodnie piękne. Wełniane tkaniny są tworzone na ręcznych krosnach. Technika dwuosnowowa polega na przeplataniu nici w taki sposób, że po obu stronach uzyskuje się wzór o jednakowym kształcie , ale różnych kolorach. Wśród wyrobów tkaczek można znaleźć tkaniny o różnych kompozycjach – tradycyjnych (sceny z życia wiejskiego, korowody weselne, listki, gwiazdy i gałązki), ale także bardziej nowoczesne. Tkactwo miejscowych tkaczek wyróżnia się umiejętnością niezwykłego łączenia tradycji ze współczesnością. Bardzo cenione na świecie wełniane dywany są wykonywane z naturalnej barwionej wełny. Odwiedzając pracownie tkackie można zapoznać się z różnymi technikami tkactwa, spróbować samodzielnie wykonać kawałek tkaniny oraz podziwiać lub zakupić unikalne tkaniny, makaty, bieżniki i dywany.

 Szlak rękodzieła Ludowego to niezapomniana wędrówka i spotkanie z ludźmi, którzy już jako nieliczni kultywują wielowiekowe tradycje rękodzielnicze. którzy własną, ciężką pracą nadal tworzą unikalne i wyjątkowe wyroby za pomocą starych, być może sekretnych „przepisów” i narzędzi. Zachęcamy zatem do odwiedzenia szeregu pracowni rzemieślniczych, gdzie każdy może nauczyć się ginącego zawodu, zobaczyć piękne wyroby lub zakupić je jako oryginalne, wartościowe pamiątki.