WARSZTATY TANECZNE W RAMACH PROJEKTU "BASE"

Warsztaty taneczne w dniu 10.12.2014 - polonez

Wróćmy na chwilę do wspomnień i obejrzyjmy jak tańczyli poloneza tancerze z Samorządowego Ogniska Baletowego w Białymstoku podczas  spektaklu "Witaj Europo - Hello Europe" w Spodkach 29 maja 2014 w ramach projektu CONGENIAL na spotkaniu w Białymstoku partnerów  z  9 krajów Europy.

Lully Jean - Baptiste (1632 - 1687) - Marche TURECKI CEREMONIALNY - warsztaty nauki tańca (01 sierpnia 2014r.)

La Paloma (kroki tańca do nauki) Anna Tarasik

Czym jest taniec?

Każdy z nas potrafi w pewien sposób powiedzieć, czym jest taniec. Jednak bywa tak, że trudno nam jest określić dokładnie, czym tak naprawdę jest taniec i zbudować definicję tego słowa. Znamy przecież wiele różnorodnych odmian i form tańca. Zwykle potrafimy w kilku słowach powiedzieć, czym jest taniec, wymienić kilka jego odmian, lub chociaż rozpoznać dany rodzaj. Przecież każdy z nas kiedyś na pewno sam tańczył, więc doskonale zdaje sobie sprawę z tego, czym jest taniec. Oczywiste jest także to, że zaliczamy go do naszych czynności kulturowych i  rozwinął się przede wszystkim w kilku sferach naszej działalności. Najważniejsze z nich to rozrywka, religia i oczywiście sztuka. Może on być dla niektórych ludzi po prostu pracą, dla innych formą terapii, zabawy, czy też metodą na spalanie zbędnych kalorii. Elementy tańca znajdziemy również w niektórych dyscyplinach sportowych, takich jak na przykład łyżwiarstwo figurowe, czy też gimnastyka artystyczna. Taniec towarzyszy ludzkości właściwie od jej początków i jest niezwykle popularny, dlatego też warto poznać jego właściwą i dokładna definicję. Taniec jest różnie definiowany i nie ma jednej, dokładnej definicji, która mówiłaby wszystko na jego temat. Zbudowanie takiej definicji jest chyba właściwie nie możliwe, gdyż historia tańca sięga najdawniejszych czasów, ma on różne odmiany i formy, inaczej wygląda w odmiennych kulturach i odnosi się do różnych dziecin ludzkiego życia. Jednak możemy sporo powiedzieć o tańcu w ogóle. Jest on przede wszystkim całym zespołem różnorodnych ruchów naszego ciała. Są one transformacją ruchów naturalnych i powstają pod wpływem emocji. Najczęściej zespół tych ruchów jest skoordynowany z daną muzyką. Poza tym mianem tańca możemy określić także zespół elementów ruchowych mający określoną nazwę, na przykład walc, czy też polonez. Poza tym słowa taniec możemy użyć także w odniesieniu do jakiegoś utworu muzycznego, który został stworzony w celu wykonania tańca. Oprócz tego taniec to także jeden z przejawów kultury. Musi on być jednak związany z jakimś środowiskiem i spełniać pewne określone funkcje. Chodzi to na przykład o taniec towarzyski. Jednak dla zwykłych ludzi, nie interesujących się zbytnio tańcem, jest on przede wszystkim poruszaniem się człowieka w rytm określonej muzyki. Tańczyć możemy sami, w jakiejś grupie, czy też w parach. W dzisiejszych czasach taniec jest dla nas formą rozrywki i jest niezwykle popularny. W telewizji pojawia się coraz więcej programów dotyczących tańca i właściwie w każdym mieście znajdziemy szkoły, które uczą różnych odmian tańca. Taniec wyzwala nasze emocje i niektórzy ludzie właściwie nie potrafią wyobrazić sobie bez niego życia. Dla innych jest to po prostu praca, a dla jeszcze innych forma terapii. Taniec odgrywa w życiu ludzi na całym świecie i rozmaitych kulturach ogromną rolę nie tylko dziś, ale właściwie od początków ludzkości.

W projekcie BASE, który realizuje Uniwersytet Trzeciego Wieku w Białymstoku partnerami są Hiszpania, Turcja i Litwa. Będziemy poznawać kulturę tych krajów i uczyć się ich tańców. Warsztaty taneczne rozpoczęliśmy od nauki tańca tureckiego.

Zajęcia taneczne trwają od 14  lutego 2014r., prowadzi pani Anna Tarasik w Klubie „Kaktus” przy ul. Słonecznikowej 19 w Białymstoku.

Jadwiga Barcewicz

Taniec turecki

Taniec turecki to cała grupa tańców wywodzących się z tradycyjnego folkloru tureckiego. Każdy taniec jest odzwierciedleniem kultury danego regionu. Z tego względu style taneczne popularne w Turcji wiążą się z takimi obszarami kraju, jak: Tracja, region Morza Marmara, region Morza Czarnego, Środkowa Anatolia, Wschodnia Anatolia i Południowo-Wschodnia Anatolia. Najpopularniejszy jest rodzaj tańca wykonywanego grupowo, z tancerzami ustawionymi rzędami, tańczącymi indywidualnie. 

 Rodzaje tańców tureckich

•  Halay to folkowy taniec, tradycyjny dla Wschodniej, Południowo-Wschodniej i Środkowej Anatolii. Podczas tańca tancerze tworzą krąg, trzymając się za ręce lub za ramiona. Pierwszy i ostatni tancerz trzyma w dłoni chusteczkę. Taniec halay łączy w sobie prostotę z bogactwem figur, wykonywanych w takt tradycyjnych tureckich melodii.
• Horon to taniec turecki z obszaru wybrzeża Morza Czarnego. Bardzo różni się od innych tradycyjnych tańców Turcji, przede wszystkim ze względu na swe tempo, rytm i takt. Horon wykonywany jest przez grupy tancerzy w takcie na 7/16. Oznacza to, że wymaga bardzo szybkich melodii.
• Zeybeck to rodzaj tańca wykonywanego powszechnie w całej Zachodniej Anatolii. Może być wykonywany solo, w parach lub w grupach, w takcie na 9/8. Różne formy tego tańca mogą być bardzo wolne, wolne, szybkie lub bardzo szybkie.
• Karsilama to rodzaj weselnego tańca o melodyjnej i rytmicznej strukturze. Jest to szybki taniec wykonywany w takcie na 9/8. W trakcie tańca partnerzy stoją naprzeciwko siebie, a sama nazwa karsilama oznacza „przywitanie twarzą w twarz”.
• Kaşık Oyunları to turecki taniec z drewnianymi łyżkami. Tego typu tańce są bardzo rozpowszechnione w basenie Morza Śródziemnego, lecz w zależności od regionu różnią się strukturą, rytmem i wykonaniem. Charakterystycznym elementem tego tańca jest wykorzystanie drewnianych łyżek.

Taniec brzucha

 Turecki taniec, który cieszy się na świecie największą popularnością to taniec brzucha, nazywany w tym kraju gobek dans. Ten taniec orientalny wykonywany jest przez tancerki ubrane w specjalne stroje do tańca odsłaniające brzuch, a często zasłaniające twarz. Belly dance polega na rytmicznych ruchach bioder i falującym ruchu brzucha. Niezwykle ważne są również łagodne ruchy ramion i dłoni. Uważa się, że to tancerki tureckie wypracowały tzw. falę brzucha – element, bez którego nikt nie wyobraża sobie tańca brzucha.

Taniec turecki w rzeczywistości nie jest jednolity, a składają się na niego zarówno tańce bardzo szybkie, jak i wolne. Niektóre z nich tańczy się w parach, a wykonanie innych stanowi swego rodzaju performance (np. belly dance). W tańcu tureckim dostrzega się wiele elementów tańca romskiego, wśród których wskazuje się głównie podskoki, figury akrobatyczne czy też ruchy bioder. Od egipskiego stylu tańca brzucha, styl turecki różni się głównie płynnością ruchów tancerki. Kobieta podczas tańca próbuje odzwierciedlić swoje uczucia i myśli.

Jadwiga Barcewicz

Drugie zajęcia nauki tańca tureckiego 21 lutego 2014r-  autor filmiku Jadwiga Barcewicz

Polonez – reprezentacyjny polski taniec narodowy

Pierwowzorem poloneza był taniec pieszy pochodzenia ludowego, tańczony najpierw wśród ludu, znany w swym pierwowzorze - chmielowym z drugiej połowy XVI i początku XVII wieku, z czasem przyjął się na dworach magnackich. Na dworach królów polskich polonez stanowił element ceremoniału dworskiego, będąc paradą szlachty przed monarchą. Tańczony był na rozpoczęcie balów, również obecnie inauguruje niektóre imprezy, dla podkreślenia ich uroczystego charakteru np. studniówki.

W zależności od regionu, polonez znany był pod różnymi nazwami: taniec polski, chodzony, pieszy, łażony, wolny, powolny, okrągły, starodawny, staroświecki,  gęsi, wielki, chmielowy.

Istnieje opinia, że nazwa polonez pojawiła się dopiero w latach trzydziestych XVIII wieku, jako spolszczenie francuskiego polonaise; francuskie à la polonaise czy włoskie alla polacca oznaczają "w charakterze poloneza".

Polonez jest najstarszym tańcem polskim, jest tańcem uroczystym, w którym gracji ruchów towarzyszą posuwiste kroki.  Charakter Poloneza jest przez to dostojny, "nadziemski" i mistyczny. Nazywa się go tańcem elegijnym i heroicznym (epopeicznym), raczej powolnym, akcent na raz, metrum 3/4.

Najbardziej znane w świecie polonezy komponował  Fryderyk Chopin który uczynił z nich arcydzieła muzyki poważnej, czego przykładem jest Polonez As-dur, często kojarzony z Polską.

A tak uczą się tańczyć poloneza słuchaczki UTW na warsztatach tanecznych, które prowadzi pani Anna Karpieniuk w ramach projektu BASE.

tekst & filmik Jadwiga Barcewicz

Na warsztatach tanecznych słuchaczki UTW uczą się  i nnych tańców takich jak: podlasiak, tańce żydowskie....

LA PALOMA

Jadwiga Barcewicz

TROJAK

Trojak, zagrodnik, ludowy taniec śląski, nazwany tak od trojga tańczących: chłopaka i 2 dziewczyn, o części wolnej w metrum i szybszej w metrum, z figurami obrotowymi i przechodzeniem tancerza od jednej partnerki do drugiej. Składa się z części wolnej w metrum 3 /4, z dostojnymi, posuwistymi ruchami, i szybszej w metrum 2 /4, z figurami obrotowymi i przechodzeniem tancerza od jednej partnerki do drugiej. Taniec jest tańczony  do melodii i słów piosenki „Zasiali górale”.(JB)