Uniwersytet Trzeciego Wieku w Białymstoku

22 stycznia 2025
Środa, 22 dzień roku

Imienieny obchodzą:
Anastazy, Wincenty, Wiktor

Realizowane projekty

Strona główna / Realizowane projekty / Międzynarodowe / BASE / Uczestnicy projektu BASE

Uczestnicy projektu BASE

Artyści seniorzy na UTW w Białymstoku

Słuchacze Uniwersytetu Trzeciego Wieku w Białymstoku aktywnie uczestniczą w życiu społecznym swego miasta i regionu poprzez działalność artystyczną w uniwersyteckich sekcjach; w chórze ASTRA, w sekcjach tanecznych i w sekcji teatralnej. Swoje osiągnięcia z wielkim powodzeniem prezentują szerszej publiczności podczas licznych koncertów, występów, przeglądów, konkursów, również ogólnopolskich. Są wciąż aktywni i twórczy, chociaż okres pracy zawodowej i intensywnego życia rodzinnego mają za sobą. Mają wreszcie czas dla siebie, bo od wielu lat przebywają na emeryturze. Z myślą o najbardziej utalentowanych i aktywnych seniorach został przygotowany kolejny międzynarodowy partnerski projekt w ramach Programu LLP Grundtvig pod nazwą "Bridging Arts by Seniors for Europe" (Łączenie sztuki przez seniorów dla Europy) – BASE, realizowany wspólnie z przedstawicielami Hiszpanii, Litwy i Turcji. W grupie polskich uczestników – słuchaczy Uniwersytetu Trzeciego Wieku – znajdują się utalentowane artystycznie osoby, które od wielu lat wytrwale realizują swoje pasje i zamiłowania, wciąż doskonaląc umiejętności mimo ograniczeń; podeszłego wieku i niepełnosprawności. Jedenaście spośród nich posiada orzeczenia, potwierdzające ten fakt. Do najstarszych artystów seniorów należy Robert Panek – muzyk o światowych osiągnięciach twórczych. Urodził się 21. 05. 1933 r. województwie świętokrzyskim. Jest wybitnym muzykiem o specjalnościach: dyrygent, kompozytor i instrumentalista (klarnet), a także aktywnym działaczem w zakresie rozwoju zespołów muzycznych orkiestr dętych w kraju i za granicą (Litwa, Łotwa, Kuba, Nikaragua). Jest członkiem Światowego Stowarzyszenia Dyrygentów Orkiestr Dętych, co pozwala na promocję polskiej kultury w wielu krajach świata. Jest autorem ponad 150 utworów, z których wiele wykonywanych jest w Watykanie, na dworach królewskich w Madrycie, Sztokholmie, Brukseli, Oslo. Był przyjmowany m.in. przez Jana Pawia II, hiszpańską parę królewską, króla Szwecji, a cześć jego utworów poświeconych jest pamięci ludzi, którzy zginęli w wyniku ataków terrorystycznych (Nowy Jork, Madryt), czy losowych (kosmonautów amerykańskich, księżnej Diany, czy ministra spraw zagranicznych Anny Laundt). Robert Panek napisał również wiele utworów koncertowych popularnych na orkiestrę dętą, które były wykonywane podczas igrzysk olimpijskich w Atlancie, z okazji wstąpienia Polski do NATO, a także na liczne konkury muzyczne, których zostawał laureatem (Camagüey San – Kuba, Nota de Oro, Expo `92 - Hiszpania, Tunis `2000). Jest także autorem wielu hejnałów miast polskich, w tym miasta Białegostoku. Jako dyrygent odnosi sukcesy, prowadząc koncerty w wielu krajach na różnych kontynentach: Meksyk, Honduras. Kostaryka, Panama. Turcja, Tunezja. Izrael. Finlandia, Chiny, a także prowadząc kursy dla dyrygentów. Obok działalności muzycznej Robert Panek z powodzeniem zajmuje się poezją (wydał pięć tomików) i fotografią. W ciągu ostatnich lat na dziesięciu wystawach eksponował swoje fotografie, prezentując piękno przyrody polskiej oraz przybliżając Polakom tematykę życia codziennego Szwecji, Francji, Cypru, Turcji, Tunezji, Ameryki Południowej, Chin. Jego działalność posłużyła jako temat dwóch prac magisterskich na uniwersytetach w Krakowie i Olsztynie. Robert Panek jest autorem wielu reportaży ze swych licznych wyjazdów, a także trzech książek, poruszających problemy dydaktyki muzycznej. W niezwykły sposób od wielu lat promuje polską muzykę za granicą. Dzieląc się swoim doświadczeniem, pomagał tworzyć orkiestry dęte, doskonalił umiejętności kapelmistrzów, muzyków i kompozytorów z wielu krajów świata. Jego twórczość kompozytorska znalazła uznanie w oczach koronowanych głów oraz polityków i biznesmenów. Jest ceniony za swoją bezinteresowną pomoc seniorom (od wielu lat systematycznie uczestniczy w sekcji „O Uśmich Seniora”) i chorym dzieciom, dla których koncertuje i opowiada o licznych zagranicznych podróżach. Od 2003 r. Robert Panek jest słuchaczem UTW w Białymstoku, a obecnie również uczestnikiem projektu BASE. Aktualnie pracuje twórczo w Białymstoku, wspomagając między innymi działalność Kabaretu Seniorów „Szpilka". W 2014 r. w XXI edycji Nagrody Artystycznej Prezydenta Białegostoku otrzymał nagrodę za rok 2013 w kategorii artystycznej za całokształt dotychczasowej działalności w dziedzinie muzyki.

Od 2004 r. aktywną słuchaczką UTW w Białymstoku jest również Łucja Tryburska – kolejna uczestniczka projektu BASE. Ona także należy do najstarszych seniorów. Ma 82 lata i jest rówieśnicą Roberta Panka. Swoją przynależność do UTW zaczęła po śmierci męża, kiedy w jej życiu pojawiła się dotkliwa pustka. Mimo zaawansowanego wieku niezmiennie odznacza się szczupłą młodzieńczą sylwetką, wytworną elegancją, kulturą bycia i słowa. Już przy pierwszym spotkaniu można w niej zauważyć cechy prawdziwej damy. Z całą pewnością jest ulubienicą wszystkich swoich koleżanek, które nie szczędzą jej słów uznania i podziwu. Słuchaczki UTW podkreślają, że Łucja posiada szereg zalet, które w dzisiejszym świecie są coraz rzadziej spotykane; uczciwość, szczerość, szlachetność, uczynność, wspaniałomyślność, dyskrecja, lojalność. Jest przy tym osobą bardzo skromną, bo słuchając tych pochlebnych opinii na swój temat, z właściwym sobie wdziękiem twierdzi, że tylko w połowie są one zasłużone. A trzeba przyznać, że jako uczestniczka kilku sekcji ma dużo koleżanek i znajomych. Swoje szare komórki ćwiczy w sekcji brydżowej, regularnie grając z przyjaciółmi w brydża. Wszyscy słuchacze UTW znają Łucję Tryburską przede wszystkim jako mistrzynię słowa; śpiewanego i mówionego. Swoją działalność artystyczną rozpoczęła już w szkole podstawowej, śpiewając w szkolnym chórze. Oczywiście należała też do chóru Technikum Budowlanego, gdzie podjęła naukę po skończeniu podstawówki. Z dumą wspomina, że śpiewała pod kierunkiem Stefana Sobierajskiego – założyciela i opiekuna zespołu „Kurpie Zielone”. Potrafi grać na fortepianie. Łucja jest absolwentką wydziału budownictwa lądowego na Politechnice. Dzięki zdobytym później kwalifikacjom urbanistycznym przez całe życie pracowała jako architekt. Ten sam zawód wykonywał jej mąż, a obecnie tradycje rodzinne kontynuuje syn. Jako zdolna i pilna uczennica, a później studentka, Łucja uczyła się języków obcych; niemieckiego, francuskiego i rosyjskiego. Natomiast angielskiego nauczyła się sama. Od początku swojej przynależności do UTW należy do uniwersyteckich chórzystów. Śpiewanie na naszej uczelni rozpoczynała w grupie śpiewaczej, prowadzonej przez nieżyjącego już Władysława Andrukiewicza. Obecnie jest wierną uczestniczką chóru ASTRA, który pod batutą Oksany Dziadul od wielu lat jest podziwiany i nagradzany w naszym mieście i regionie oraz w konkursach ogólnopolskich. Łucja Tryburska jest wspaniałą recytatorką. Ten swój talent wykorzystuje i rozwija w sekcji teatralnej. Mogliśmy ją podziwiać (i nadal podziwiamy) we wszystkich kolejnych spektaklach tej grupy, a ostatnio w jej mistrzowskim wykonaniu wciąż chętnie słuchamy wiersza Agnieszki Osieckiej „Nowa miłość”.

Równie długi, dziesięcioletni staż na UTW ma Luba Michalczuk, także należąca do grona najstarszych studentów seniorów. Mimo kłopotów ze zdrowiem zaangażowała się już w kolejne międzynarodowe projekty na naszej uczelni. Aktywnie uczestniczyła w zadaniach projektu CONGENIAL, uczęszczając na międzypokoleniowe zajęcia z dziećmi, które objęte były programem „Wychowawca Podwórkowy”. Obecnie w projekcie BASE z powodzeniem występuje w spektaklu „Kapcie precz”, śpiewając i tańcząc na scenie. Jednocześnie uczestniczy w wolontariackim projekcie AFIS(ZA), realizowanym wspólnie z grupą Litwinów z Kowna. Podczas spotkania w Białymstoku razem z naszymi partnerami – zespołem litewskich seniorek oraz z koleżankami z UTW odwiedzała białostockie hospicjum, poznając działalność tego ośrodka i pełniąc w nim dyżury. Zgodnie z założeniami tego projektu, wraz z innymi słuchaczkami UTW przygotowywała się do wizyty w Kownie, gdzie miała uczyć się litewskich piosenek. Luba jest bowiem również uzdolniona muzycznie i wokalnie. Z wieloma innymi studentami seniorami od wielu lat regularnie uczestniczy w próbach i występach uniwersyteckiego chóru ASTRA. W środowisku śpiewających koleżanek (i nie tylko) znana jest jako osoba wyjątkowo taktowna, bezkonfliktowa, uczynna. Nie lubi dużo mówić o sobie, a szczególnie o swoich dolegliwościach zdrowotnych, ponieważ nastraja to ją pesymistycznie. Niestety, z powodu kłopotów zdrowotnych w ostatniej chwili musiała zrezygnować z wyjazdu do Kowna.

Młodszą, ale również utalentowaną chórzystką – uczestniczką projektu BASE jest Bogusława Wierzbicka, która w szeregach UTW jest od 2008 r. Należy do osób niepełnosprawnych; jest niedowidząca. Urodziła się w Oświęcimiu, gdzie rozpoczęła nie tylko życie, ale również śpiewanie. Pamięta, jak jej mama podkreślała, że Bogusia zaczęła tańczyć wcześniej niż chodzić i mówić. Od najmłodszych lat występowała, śpiewając i tańcząc. Jej talent wykorzystywano w kolejnych szkołach, gdzie uświetniała wszystkie szkolne uroczystości. Obecnie oczywiście z wielkim powodzeniem uczestniczy w zajęciach chóru ASTRA i sekcji teatralnej. W obu tych grupach często występuje jako solistka. Swoje umiejętności wykorzystuje i doskonali w projekcie BASE, uczestnicząc w obu spektaklach; „Hello Europe!” i „Kapcie precz”. Jej solowy występ w piosence „O sole mio” w widowisku „Hello Europe!” podczas międzynarodowego spotkania uczestników projektu CONGENIAL w Białymstoku w dniu 29 maja 2014 r. został przyjęty wyjątkowo entuzjastycznie. Bogusię podziwiali i gorąco oklaskiwali goście z Grecji, Turcji, Słowenii, Anglii, Węgier, Rumunii.

Natomiast w spektaklu „Kapcie precz” Bogusia nie tylko śpiewa piosenki solo i w duecie, ale również recytuje własny wiersz o miłości. Poza zdolnościami muzyczno – wokalnymi posiada bowiem talent poetycki. Wiersze zaczęła pisać po śmierci męża, traktując to zajęcie jako swoistą terapię; „żeby nie zwariować”, jak sama o tym mówi. Jej twórczość odznacza się niezwykłą wrażliwością oraz bogactwem przeżyć i spostrzeżeń. Bogusia pisze o wszystkich aspektach życia; o miłości, samotności, o przemijaniu. W ramach projektu BASE został wydany jej pierwszy tomik wierszy pt. „Bąble na duszy”. Odbyła się też uroczysta promocja, uświetniona spektaklem „Kapcie precz” w wykonaniu projektowej grupy BASE.

Zaprezentowani słuchacze UTW, należący do projektu BASE, stanowią zaledwie niewielką część utalentowanych artystycznie, wciąż aktywnych twórczo seniorów, którzy nie zważając na coraz bardziej zaawansowany wiek i nie najlepsze zdrowie, niosą radość sobie i innym.

Barbara Wilczewska

POLSKA

Uniwersytet Trzeciego Wieku w Białymstoku

1. Grupa uczestników projektu wyjeżdżająca do Hiszpanii:


Danuta Sajur - koordynator projektu

2. Grupa uczestników projektu wyjeżdżająca do Turcji:


Danuta Sajur - koordynator projektu

Uczestnicy spotkania w Kownie na LITWIE


Alicja Temler	Zdzisław Kulikowski	Łucja Tryburska	Danuta Łada

Uczestnicy, którzy nie wyjechali na spotkanie partnerskie w ramach projektu


Luba Michalczuk	Kazimierz Kierus

HISZPANIA

Orquesta Ciudad de Alcalá

Grupa uczestników projektu przyjeżdżająca do Polski:

1. Vicente AriĂąo Pellicer - dyrygent

                       muzycy

  2. Mario Casablanca Rebollo
3. Guillermo Domínguez Rodrigo
  4. Paola Gonzalo Encabo
5. Rosa Mas León Santamarta
6. Lorena García Calderón
7. Fernando Fresno Zarza
8. Gabriel Abad Varela
9. Miguel Marazuela Reca
10. Alberto Vaquerizo Larriba
11. Oscar Ayala Martin
12. Victor de la Casa López

   /od 8 do 12 - osoby niepełnoletnie/

                     pracownicy

13. Oscar Ayala Flores    - asystent dyrygenta
14. Carmen Martin Daza - opiekun niepełnoletnich
15. Fernando de la Casa Ortega - fotografia i wideo
16. Rocío López Díez - opiekun niepełnoletnich
17. Juan Pedro Morales - logistyka
18. Elena Rebollo Lozano - opiekun niepełnoletnich